نمای اول: دختران کوچک خواب‌آلود با آن مانتوهای آبی آسمانی و مقنعه‌های سفید که دورش را با تورهای صورتی، زرد و سبز دوخته‌اند و کیف‌هایی که پشت کمر آنها سنگینی می‌کند، در صف‌های بلند حیاط مدرسه، کنار هم ردیف شده‌اند و به حرف‌های خانم ناظم گوش می‌کنند؛ بعد از اتمام توصیه‌ها و نصیحت‌ها، آهنگ ورزش پخش میشود و مربی جوان تربیت‌بدنی مدرسه که گرمکن بنفش پوشیده و کتانی‌های سفید به پا دارد، از بچه‌ها می‌خواهد حرکات دوستانشان را که روی سکو و رو به صف‌ها ایستاده‌اند، تکرار کنند.
بچه‌ها که پاهایشان از سرمای ملایم صبحگاهی یخ زده و دست‌هایشان را در جیب کاپشن‌هایشان فرو کرده‌اند، بیحال و بی‌حوصله شروع می‌کنند به تکرار حرکات، بعضی‌ها که بی‌حوصله‌ترند تلاش می‌کنند پشت همکلاسی‌های خود مخفی شوند و از زیر بعضی حرکات دربروند؛ خانم مربی با چشم و ابرو، اشاره و خنده آنها را وادار به ورزش می‌کند. 2دقیقه بعد خودش هم وارد صحنه میشود و تلاش می‌کند با حرکات ورزشی بچه‌ها را تشویق به ورزش کند و در آن میان هم ادای بعضی از بچه‌های بیحال را درمی‌آورد و باعث خنده دخترها میشود. آخر موسیقی 10دقیقه‌ای ورزش، نه‌تنها خواب از چشمان دانش‌آموزان پریده بلکه انرژی‌شان زیاد هم شده و فریاد می‌زنند دوباره، دوباره. صبح مدرسه دخترانه ابرار اینگونه آغاز شد.
پرسش مهر رئیس جمهوری در آغاز سال تحصیلی جدید از دانش‌آموزان: چه کنیم محیط مدرسه شاداب و دلپذیر باشد
هم ,بچه‌ها ,حرکات ,میشود ,ورزش ,می‌کند ,به ورزش ,میشود و ,را وادار ,آنها را ,وادار به
درباره این سایت